Bardzo twórczy dzień drugi!

     Dzień zaczął się jak zwykle: rozgrzewką, którą prowadził Piotr. Chyba wszystkim się podobało. Rozgrzewka trwała 40 min. Po czym zaczęliśmy się bawić w zabawę wymyśloną także przez Piotrka.  Tak minęła pierwsza godzina warsztatów. Szybciutko wróciliśmy do szkoły na salę gimnastyczną. Pierwsze co zrobiliśmy, to rozłożyliśmy materace na parkiecie. Bawiliśmy się w naszą chyba przez wszystkich lubianą zabawę jaką jest minuta/dwie ciszy. Później Maciej ustawił wszystkich w kółku, gdzie ćwiczyliśmy wyczucie rytmu. Była to dla niektórych bardzo ważna lekcja, którą zapamiętają do końca życia. Następnie usiedliśmy w kółku gdzie z panem Maćkiem rozmawialiśmy o instrumentach. Nagle do sali wkroczyła Ola.  Wszystkich to rozproszyło, ponieważ przywiozła kanapki, które wszystkim smakują. Następnie Aleksandra przeczytała nam  dwa rozdziały książki o tematyce praw dziecka.  Później projektowaliśmy w grupach instrumenty, które będziemy wykonywać. Po chwili dostaliśmy następne zadanie, które polegało na napisaniu rzeczy, które można by było zmienić w naszej miejscowości. Najbardziej mi podobająca się rzecz nastąpiła parę minut później. Mieliśmy za zadanie wykonać hymn Lata w teatrze. Śmiechu było, co niemiara. Moją grupę chyba najbardziej bolały brzuchy od śmiechu. Pod koniec Ola przeczytała nam jeszcze jeden rozdział książki.
            I właśnie tak minął drugi dzień najlepszych na świecie warsztatów. Mam nadzieję, że wszystkim się podobało. Dzień minął szybko i bardzo fajnie.
                                                                                                             Bartosz Czaniecki

Drugi dzień warsztatów za nami. Na początku poszliśmy na boisko szkolne i zaczęliśmy rozgrzewkę. Później Pani Ola czytała nam książkę o prawach dziecka, a Pan Maciek opowiadał nam o instrumentach. Następnie podzieliliśmy się na grupy i rysowaliśmy projekty naszych instrumentów, o których później opowiadaliśmy. Następnie pisaliśmy o tym co chcielibyśmy zmienić w naszej miejscowości - Rycerce. Na koniec opowiadaliśmy o minionym dniu, który przeminął tak szybko.
                                                                                                                Ola Bednarz